De Houwers Groep voert inspecties uit op woongroepen. Tijdens deze inspecties zien en horen wij van alles. ‘Ik hoef dat rare spul niet!’ hoorde ik laatst op een afdeling. Twee oudere dames waren het roerend met elkaar eens. De zorgmedewerkster keek ze teleurgesteld aan, ze had zo haar best gedaan op haar buitenlandse gerecht lasagne vol met groente.
In steeds meer kleinschalige zorginstellingen wordt zelf gekookt. Dat klinkt mooi, maar ik merk dat het in de praktijk vaak een grote uitdaging is. Zeker als je bedenkt dat er gemiddeld 1 verzorgende per 8 bewoners is. Het eten moet lekker, gezond én snel zijn. Het gebeurt nogal eens om één van deze criteria te laten vallen en iets ‘makkelijks’ te maken: een maaltijd uit een pakje. Maar dan moet het niet te exotisch zijn, want vaak geldt: ‘wat de boer niet kent, dat eet hij niet’.
Hoe pak je dit nu aan om in de praktijk samen een smakelijke maaltijd te koken?
In de praktijk zien we vaak dat in woongroepen met jongeren samen gekookt wordt. Naast het gezellig samen zijn en het hebben van plezier zijn basisregels: handenwassen en niet ziek zijn.
Bij woongroepen met ouderen kan of wil niet iedereen helpen met koken. Maar als de ingrediënten klaar staan gaat toch vaak iemand spontaan helpen. Maar door ondersteuning van de zorgmedewerker is het voor bewoners makkelijker om deel te nemen aan de kookactiviteit. Door het koken krijgt men door het ruiken en de geur zin om te eten. Hoe lekker het eten ook is, kliekjes blijven we vermijden.