Het is weer bijna lente en in deze periode van het jaar kunnen ijsjes natuurlijk niet ontbreken. Maar wat zijn de wettelijke regels van roomijs? En hoe en wanneer is ijs ontstaan? Lees hier verder voor een paar leuke weetjes over ijs!
Volgens de legende heeft de bekende ontdekkingsreiziger Marco Polo het recept voor de voorloper van het hedendaagse ijs gevonden op een van zijn reizen en meegenomen naar Italië. In de 13e eeuw vertrok hij naar China en kwam daar in aanraking met een mengsel van ijs en siroop. Chinezen waren erachter gekomen dat het vriespunt daalde als zout en water met elkaar werden gemengd. In een pot, die in het ijs met zout stond, werd fruitsap of honing met sneeuw gedaan. Dit bevroor en de eerste sorbet was geboren.
Het woord ‘gelato’, waarmee het ambachtelijke Italiaanse ijs wordt bedoeld, betekent in het Italiaans ook letterlijk ‘bevriezen’. Er bestaan ontelbaar veel ijssmaken, toch zitten er soms ietwat vreemde tussen, zoals ijs met de smaak van haring, Red Bull, drop, bacon, bier, paardenvlees, blauwe kaas, pizza en nog veel meer!
Om eerlijkheid in de handel te bevorderen zijn aan roomijs wettelijke regels verbonden. Roomijs bevat een hoog melkvetgehalte, min. 8 % en daarenboven moet roomijs ook min 2,5 % melkeiwitten hebben, daarom wordt meestal melkpoeder toegevoegd. Voor de benaming melkijs zijn de wettelijke eisen min. 2,5 % melkvet en min. 5 % vetvrije melkdroge stof. Het gewicht van ijs moet min. 450 g per liter zijn. Ambachtelijk ijs weegt vaak 700 à 850 g/liter.